Kattebelletje voor Kristien

Ach kindje,

Laat die emmerende meute toch links liggen.
Jij zorgde voor de sterfelijkheid van overmorgen
en schreef tenminste je boek ...


Groet je uit het hiernamaals

Je Herman.

Verbaal proces

GEHOORD - VERMOORD - MONDDOOD

...

HET WOORD

...

Omdat woorden uit mijn mond springen

als wilde beesten, er instinctief

 ontembaar, gevaarlijk op los rollen

meedogenloos, kwetsend, subversief.

De ene keer te klein, te breekbaar, of naïef,

 te zacht om opgevangen te worden.

Een ritseling, wat prevelend geruis.

De andere keer, ondoordacht, of oorverdovend

schreeuwerig met veel gedruis,

gebruik ik een pen om hen in te tomen,

aan te vuren soms,

te beschermen tegen zichzelf en al de rest,

hen de juiste plaats te tonen

wanneer de noodzaak dat vereist

te verwonden

misschien te verbannen ja,

te doden zelfs.

Behoedzaam leg ik

 vervolgens al die woorden 

 in het juiste licht.

En zo vloeit er op mijn papier 

wel eens 

bloedend  
een

gedicht

- DagEnDauw -

Kanttekening

Bezoek ook even mijn muziekblog voor een passend muziekje en dat ietsje extra voor 2014...






Je deint
in het licht van een winterse morgen,
de voeten vastgespeld op een kussen van zand.
Vlugge vingers
slaan en wringen.
Ik de klos, maakte jou van kant.
Zonder één mens die je schoonheid zal bezingen.
Is dat een teken aan de wand?


- DagEnDauw -


(Verzuchting geschreven uit de losse pols, naar aanleiding van het steeds weer fout lopen van mijn publicaties op de OBA voorpagina.)