Mijn huis lijkt wel een duikboot

Wolken en woorden waaien weg  met de wind of worden webben waarin wij verwarren ...

Eind januari

en de kou zit alweer binnen.

Buiten is het grijs en nat.

Wou de lente nu maar beginnen

die uit wortels zich een weg

naar nieuwe twijgen kladt.

Allicht zit zij nog verf te mengen,

of zoekt naar een idee dat ze

niet vinden kan.

De sneeuw is weg

het regent nu al dagen,

is dít de era van "de Waterman"?

Geschilderd en geschreven door Dauw





  

Gedichte winterwandeling

Tijdens een avondwandeling in de eerste sneeuw eind vorig jaar, vond ik langs de weg deze bladzijde uit één of ander romannetje. Wat erop te lezen stond was niet meteen hoogstaande literatuur, maar het vergeelde papier charmeerde me, zodat ik het meenam met de bedoeling er later nog iets mee te doen. Enkele dagen voordien had ik namelijk op het web een dichtvorm ontdekt, waarvan me momenteel de naam ontgaat, maar waarbij middels doorhalingen in een gedrukte tekst, met de resterende woorden een gedicht tevoorschijn wordt getoverd. En dat zou ik ook gaan proberen.  

Tot vandaag hing dat blaadje geduldig te wachten aan mijn prikbord. Maar kijk, deze morgen kwam de inspiratie en viel plots alles als een puzzel vanzelf in elkaar.

Het perkamentkleurige velletje werd de stille getuige van mijn avondwandeling in die eerste sneeuw. Opeens zag ik hoe de woorden van een vader tot zijn zoon, als witte vlokken over het verweerde oppervlak dwarrelden en schiep er vervolgens met alcoholstift mijn eigen avondschemering rond. 

Zo eindigt dan een banaal verhaal

in gerecycleerd leesplezier.

Wandelt u in mijn voetsporen mee over het papier?  

"Hoe vroeg,

die koude.

Het kan niet

op de tijdspiraal.

"

Zacht klonk de stem

van mijn vader. 

"Zoon, wat

moet dit

allemaal?

"

Glashelder

  Terug naar de oorsprong / Return to the origin                              

Glas is de droom der zandkorrels

die uit liefde zijn gesmolten voor de zee.

In elk van z'n molecules

draagt het haar bevroren beeld

als herinnering, blijvend

met zich mee.

Glass is the dream of sand grains
that melted of love for the sea.
In each molecule
it preserves her frozen image 
as an everlasting memory

"Glass" is  this week 's travel theme on "Where's my backpack". Pay Ailsa a visit if you like to  join, or watch more.

Deze week is het thema op Ailsa's blog "Glas". Je kan er meer inzendingen bekijken of zelf ook je steentje bijdragen.

Parelvisser

Enkele dagen voor Nieuwjaar ging ik snuisteren in de kringloopwinkel van een naburige stad en vond tussen alle prullaria tegen de muur, deze twee pareltjes.

Het ene is een authentiek houtskooltekeningetje van 25 bij 25 cm dat, naar ik ruwweg schat, zo'n kleine halve eeuw geleden getekend werd. Het andere een dito aquarelletje met de afmetingen 35 bij 25 cm, van iets recentere datum, gok ik. 

Jammer genoeg kon ik nog niet achterhalen wie hun scheppers zijn, omdat de namen niet bepaald duidelijk leesbaar zijn aangebracht, maar aan de details merk ik, dat zowel de ene als de andere,  de door hen aangewende techniek beslist meester was. Ik vind ze allebei heel erg mooi.

Wat denkt u ervan? Toch wel om een ietsiepietsie jaloers te worden niet, als ik vertel dat ik voor beide samen nog geen twintig euro betaalde?
Ik ben dan ook apetrots op deze aanwinsten, terug huiswaarts gekeerd die dag. De allereerste twee Nieuwjaarsgeschenken die me zomaar in handen vielen en waarmee ik alvast enorm in mijn nopjes was.

De eerste

Woord en beeldbewerking : DagEnDauw

Fotografie : Steve RICHARD