Reizen

BREIZH  (Bretagne)

"TI -PLOUZ"

aquarel in mijn reisdagboek

29,7/21 cm

Wat zijn ze toch schilderachtig, deze huisjes met rieten daken, "TI -PLOUZ" in het Bretoens of chaumières in het Frans genaamd. Het zijn traditionele landhuisjes die zowat in heel Noord- en West-Europa voorkomen en hun naam ontlenen aan het rieten dak (tarwe- of roggestro, rietstengels) waarmee ze zijn bedekt. Je vindt ze op de Britse Eilanden, Nederland, Duitsland, Denemarken, België, evenals in Noordwest-Frankrijk, meer bepaald in Normandië. Ook in sommige zuidelijke regio's zoals de Camargue, de Brière, of op plaatsen zoals in Quebec, waar ze voornamelijk erfgoed uit het koloniale tijdperk zijn. Deze "TI-PLOUZ" schilderde ik op mijn reis door Bretagne. We bezochten er twee dorpjes, waaronder eentje te Névez, die bijna geheel in deze typische bouwstijl waren opgetrokken. En wat erg leuk was; in het tweede dorpje waren de nokken met groene vetplantjes begroeid, wat een erg sprookjesachtige aanblik bood.

Gaston Bachelard (frans filosoof en schrijver, leefde van 27 juni 1884 tot 16 oktober 1962) stelt in zijn "Poëtica van de ruimte" het huisje (la chaumière) tegenover het kasteel: "het huisje heeft een veel diepere menselijke betekenis dan alle kastelen in Spanje. Het kasteel is bewusteloos, het huisje geworteld.

Bekijk hier de andere schetsen uit de serie "Bretagne".

Steer your way / Zoek je weg (Cohen vertaald door Dauw)

Zoek je weg, door de restanten

van het altaar en 't portaal.
Zoek je weg, doorheen de fabels
van de Schepping en de Val.
Zoek je weg, langs paleizen
die oprezen uit hun gracht;
jaar na jaar,
maand na maand,
dag na dag,
gedacht na gedacht.


Stuur je hart langsheen de Waarheid,
die gisteren nog bestond;
zoals fundamentele goedheid;
de Wijze Weg die je nog vond.
Stuur je hart, kostbare hart,
langs iedere vrouw die je hebt gepacht;
jaar na jaar,
maand na maand,
dag na dag,
gedacht na gedacht.


Stuur je Zelf door de pijn,
die veel echter is dan jij.
Die het kosmisch model verbrijzelde,
dat ons elk uitzicht ontzei.
En laat me nog niet heengaan,
ofschoon een God me daar verwacht;
jaar na jaar,
maand na maand,
dag na dag,
gedacht na gedacht.


Ze fluisteren; de verschopte stenen,
terwijl Calvariebergen wenen,
omdat Hij stierf om de mens te heiligen,
en wij sterven, ... zelfs voor niets.
Sla dus maar het "Mea Culpa",
dat je geheugen heeft gewist;
jaar na jaar,
maand na maand,
dag na dag,
gedacht na gedacht.


Zet koers, O mijn hart
- al verzoek ik, zonder recht -
naar die ene die een onmenselijke taak werdt opgelegd;
die het oordeel al voorzag
en weet dat hem de kogel wacht;
jaar na jaar,
maand na maand,
dag na dag,
gedacht na gedacht.


O, ze fluistren; de verschopte stenen,
terwijl Calvariebergen wenen,
omdat Hij stierf om de mens te heiligen
en wij, sterven zelfs voor niets.
Zeg dus maar het "Mea Culpa"
dat je zoetjesaan vergat;
jaar na jaar,
maand na maand,
dag na dag,
gedacht na gedacht.




Naar "Steer your way" geschreven door Leonard Cohen, voor zijn laatste C.D. "You want it darker". Vrij vertaald door DagEnDauw.

Een bericht van Blogger, vandaag gevonden in mijn mailbox

" In 2011, we announced the retirement of Google Friend Connect for all non-Blogger sites. We made an exception for Blogger to give readers an easy way to follow blogs using a variety of accounts. Yet over time, we’ve seen that most people sign into Friend Connect with a Google Account. So, in an effort to streamline, in the next few weeks we’ll be making some changes that will eventually require readers to have a Google Account to sign into Friend Connect and follow blogs. 

As part of this plan, starting the week of January 11, we’ll remove the ability for people with Twitter, Yahoo, Orkut or other OpenId providers to sign in to Google Friend Connect and follow blogs. At the same time, we’ll remove non-Google Account profiles so you may see a decrease in your blog follower count.

We encourage you to tell affected readers (perhaps via a blog post), that if they use a non-Google Account to follow your blog, they need to sign up for a Google Account, and re-follow your blog. With a Google Account, they’ll get blogs added to their Reading List, making it easier for them to see the latest posts and activity of the blogs they follow."

Ik vind het enorm jammer dat volgers die dit niet via Google doen, tot de vaststelling zullen komen of zijn gekomen, dat ik uit hun vizier verdwenen ben. Helaas, ligt de oorzaak hiervan niet bij mij en ik verwacht ook niet dat iedereen die dat voorheen niet deed, nu wel een Google account zal aanmaken om me alsnog te kunnen volgen. Maar ik wou degenen die dit aanbelangt toch graag nog op tijd (hoop ik dan) informeren, zodat ze niet voor voldongen feiten worden geplaatst.

De "vrije" markt ... lang, lang geleden zag ze er ongeveer zó uit  :)

 - MARKTSCENE -

Naar een schilderij uit 1564 van Joachim Beuckelaer (Antwerpen)

geschetst op 9 januari '16, in het museum Boijmans-Van Beuningen te Rotterdam tijdens de tentoonstelling "Van Bosch tot Brueghel"

Na een jaar, terug ...

LENTE

grafiet op papier

32/24 cm

Een TurbuLENTEtijd

Het virulente voorjaar

stond trappelend voor ons klaar

maar vader, de vorst, met ijzige schaar

kortwiekte d'r mooie blonde haar 

- DagEnDauw *

Hier kan u de tekening in kleur bekijken

Voorbij de stilte

Laat ze niet liggen 

als ze zich voordoen

Bijna rond

Als ook de vrucht der kennis is geschild,

slechts leegte in onze handen en mouwen zit,

het leven naakt en compleet ontpit 

voor onze ogen ligt ...

Wanneer het laatste oordeel is geveld

door god weet wie en kleine Pier

kunnen we eindelijk weer gerust in en uit

-ademen,

spelen en blij zijn als een kind

dat zich verwondert over

een kleinigheid, 

een bloem die ontluikt, een vogel die zingt.

Fantasie heeft opnieuw een vrije loop

De lach een kans, we rekenen nergens meer op

want "het" woord was maar "een" woord

ons weten faalde, weten we,

we weten alleen ; we weten nog van

NIETS  IETS  TSSSSS  S

een zure appel - zure appel - appel

Woord en beeld : DagEnDauw

In dialoog met de toevalligheden van het leven

Al zolang ik me kan herinneren, sprong ik bij momenten van weemoed met pak en zak op de fiets om dat gevoel kwijt te raken aan het water van de rivier. Ik reed stroomopwaarts langs de Scheldedijk maar tegen de tijd dat de Durmemonding in zicht kwam, zat ik al neuriënd in het zadel. De stroom had mijn beslommeringen verzwolgen. Het werkte iedere keer.

Vandaag werd ik uitzonderlijk weer naar de waterkant gedreven. Waarom? Dat is een tè lang verhaal. Mijn gemoed voelde zo zwaar als het dreigende wolkendek boven mijn hoofd. De kraaien krasten in de bomen langs de weg en schreeuwende meeuwen hingen laag, vechtend tegen de wind, ik tegen mijn tranen. Soms is het water tussen twee mensen té diep en het verdriet met de jaren zo gegroeid dat het niet meer weg te fietsen valt. We willen zoveel herinneren, maar soms wou ik dat we ook eens vergeten konden. Dat we opnieuw begonnen vanaf een wit blad, met een schone lei. Ik vond een vuilnisbak aan het veer en heb er alle nare gedachten in achter gelaten, me afvragend; wanneer jij? 

Het antwoord was een genadeloze regenbui ...

De kladversie van dit verhaal ♦ ligt hier, onder een verwelkte hyacint    ►

Regendag

                                                           

Door dikke druppels heen
steunend tegen de autoruiten
tuurt lijdzaam een kind
naar het wegdeemsterend beeld daarbuiten


Ze scheurt zichzelf een wereld uit
waar ze  ook best nog wat wou blijven

pijn als krakend grind
laat zich maar moeizaam omschrijven


bij zo'n grauw regenweer

tussen twee huizen

 - want ìs er wel een meervoud voor thuis? -

Parelvisser

Enkele dagen voor Nieuwjaar ging ik snuisteren in de kringloopwinkel van een naburige stad en vond tussen alle prullaria tegen de muur, deze twee pareltjes.

Het ene is een authentiek houtskooltekeningetje van 25 bij 25 cm dat, naar ik ruwweg schat, zo'n kleine halve eeuw geleden getekend werd. Het andere een dito aquarelletje met de afmetingen 35 bij 25 cm, van iets recentere datum, gok ik. 

Jammer genoeg kon ik nog niet achterhalen wie hun scheppers zijn, omdat de namen niet bepaald duidelijk leesbaar zijn aangebracht, maar aan de details merk ik, dat zowel de ene als de andere,  de door hen aangewende techniek beslist meester was. Ik vind ze allebei heel erg mooi.

Wat denkt u ervan? Toch wel om een ietsiepietsie jaloers te worden niet, als ik vertel dat ik voor beide samen nog geen twintig euro betaalde?
Ik ben dan ook apetrots op deze aanwinsten, terug huiswaarts gekeerd die dag. De allereerste twee Nieuwjaarsgeschenken die me zomaar in handen vielen en waarmee ik alvast enorm in mijn nopjes was.

Woensdagbeelden

...

Zoals de regelmatige bezoeker wellicht al weet, publiceer ik iedere woensdag een zelfgemaakt beeld op het web, zo ook weer vandaag. 'De stilte van water ' is het vervolg op de tekening "Era van de Waterman" van vorige week. U kan ze gaan bekijken via de doorverwijsknop "Beeldend werk" op de zoekbalk hierboven of gewoon door de link aan te klikken.

Voor de liefhebber : Ook op mijn fotopagina vier nieuwelingen. Beslist kleuriger en opgewekter dan vorige week volgens mij, maar vergewis hiervan vooral uzelf.

Alvast dank voor het bezoekje

- Dauw -

Bewolkt met buien

Woensdagbeelden

Grafiet en bister

op papier

21/21 cm

Middagpauze in een Gents parkje

Twee tekeningetjes die ik daar gisteren voor u maakte om er de rubriek "Woensdagbeelden" op dit blog mee te openen en u te laten delen in mijn ervaring van de sfeer.

Wanneer u graag op de hoogte wil blijven van nieuwe publicaties op dit blog, kunt u zich vanaf vandaag lid maken in de rechterkolom in het vakje "neem deel aan deze site". Gewoon de instructies volgen zou moeten volstaan. Alvast bedankt indien u zich aanmeldt. Mocht u problemen ondervinden of vragen hebben, geef me maar gerust een seintje, dan zoek ik voor u naar een oplossing.

Snelschetsen

 grafiet op papier

formaat A4

Als een schicht

 (vervolg deel 1)

Net voorbij de spoorlijn, op het ogenblik dat een auto ons voorbijreed klonk er plots uit het niets een enorme “KRAK!”, die gepaard ging met een verblindend wit licht. Het leek net alsof de flits van een reusachtig fototoestel in ons gezicht werd afgedrukt.