woensdag 23 oktober 2013

Dichter bij de zoete kerselaar









Narcissus poeticus odoratus




Vanochtend bij het eerste zonnelicht

heb ik ze aan jouw voet geborgen

en omzichtig toegedekt

met een woord van hoop voor de dag van morgen,

onder de zomen van je afgeworpen gewaad.



Met verwachtingsvolle vingers

woelend in de donkere grond -

ik kon haast voelen hoe jouw slaapogen naar me staarden-

tastte ik onderwijl naar de veilige spond

waar ze in alle rust nu aarden.



Vanochtend bij het eerste zonnelicht

kwam ik jouw rust verstoren

maar erg vond je dat denk ik niet

want zacht meende ik gegiechel te horen

toen ik tussen je tenen die voorjaarsbolletjes heb geplant;





nu-dromen-de-ijdeltuitjes-van-een-lente-die-gaat-komen





door DagEnDauw










* De dichtersnarcis



P.s. :Op een "dood moment", kan u steeds ingaan op mijn nieuwe uitdaging. ◄(klik om meer te lezen)















10 opmerkingen:

  1. Reacties
    1. Omdat ze niet van ijzer is? ;-)
      Maak er nog een fijne dag van Simon.

      Verwijderen
  2. ohhhhh ijdeltuitjes hebben het vast errrg naar hun zin daar samen, ze zijn immers niet alleen en hebben een droom,
    te gaan stralen als narcis :-)
    mooi joh...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt Klaproos, ik heb er een heleboel geplant gisteren.
      Dank je voor de waardering.

      Verwijderen
  3. mooi Dauw
    heerlijk hoe je eindigt met de sfeer van die ijdeltuitjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. wat een mooi beeld schilder je hier, DagEnDauw

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je voor deze mooie verwoording. Maar ik bof eigenlijk met mijn tuin, want daar beleef ik het allemaal ècht. Ik hoef het dan nog enkel op te schrijven.

      Verwijderen

Lieve bezoeker,

Krabbel hier maar uw gedacht neer.
Ik kan altijd iets bijleren.

Alvast bedankt en nog een prettige dag gewenst.

- Dauw -