met het begijntje
uit de bol
Het laatste daglicht viel uit de lucht
De wind slaakte een zwoele zucht,
We waren beiden in onze schik
die vrolijke begijn en ik.
In haar hofje van melk en honing
leidde zij mij in bekoring,
strooide wat maanzaad over de grond
en danste er met veel vuur in rond.
We zongen en feestten de hele nacht
slaapdronken werden we met de nieuwe dag bedacht
Gelukkig maar, dat er geen haan naar kraait
wanneer zo'n begijn eens flink met je pierewaait.
- DagEnDauw -
:-)
BeantwoordenVerwijderen