vrijdag 28 maart 2014

Brief aan mijn buren

Tusseninland, 27 maart 2014




Beste buur,



Ik ben Dauw van hier wat verderop en zit al enige tijd met een vraag die ik je graag zou willen stellen, maar waar ik tot nu toe het lef nog niet voor verzameld had. Dit is ze : Krijg jij ook spontaan oprispingen wanneer je hier in de straat zwerfvuil ziet liggen of wanneer het “toevallig” in uw voortuintje belandt? Ja? Wel, ik ken dat.
Telkens ik naar mijn ouders fiets passeer ik plekjes waar het zich lijkt te verzamelen. Dan kom ik daar geërgerd toe, begin een zaag te spannen en verveel er bijgevolg mijn Pa en Ma ook nog eens mee. 

Tot eergisteren, want toen besloot ik resoluut om dat niet meer te doen, die mensen verdienen beter. En ook wij, de bewoners van deze laan, verdienen beter. Niemand leeft graag op een vuilnisbelt, volgens mij. (Oké, zo ver is het nog lang niet, maar we gaan het toch ook niet zo ver laten komen, mag ik hopen). 

Ik broeide dus het volgende idee uit. Toegegeven, toen ik het mijn ouders eergisteren voorlegde, vond moeder het ietwat kierewiet maar, ’t zijn  degenen die zich niets  aantrekken van wat anderen over hen denken, die de wereld een beetje veranderen, heb ik haar geantwoord. Mijn lief en m’n zoon daarentegen vonden het een strak plan. En omdat het ook waar is dat je de wereld maar kan veranderen wanneer je zelf begint, trok ik gisterenavond, de dag voor de ophaalronde,  mijn stoute schoenen aan en toog op pad (een beetje verdoken in de avondschemering, dat wel, want zo graag word ik toch ook weer niet als “kierewiet” bestempeld) en verzamelde het zwerfvuil dat aan de straatkanten lag, in een grote plastic zak die ik had meegenomen en naderhand thuis in de vuilniszak deponeerde. Vandaag, voor de middag, was het hele zootje al in de buik van de vuilniskar verdwenen.


Heb je al opgemerkt hoe proper ze er vandaag bijligt, onze laan? Dat heb ik gedaan, ik ben er wel een klein beetje fier op. En ja, ik had daar een vuilniszak voor over als op die manier mijn omgeving aangenamer wordt om naar te kijken, want ikzelf word daar namelijk ook opgeruimd en vrolijk van.
Ik zie het zo : de straat waarin we wonen, dat zijn wij zelf; onze gemeente da’s ieder van ons. Neem de bewoners weg en het bestuur heeft niets meer om te besturen ...  ’t Is toch waar? Kunnen we er dan niet beter iets gezellig van maken i.p.v. ons te ergeren en te zagen en alsmaar te wachten tot de gemeentediensten de rommel komen opruimen?  Eerlijk gezegd, één straat opruimen, zoveel werk was dat eigenlijk niet, en het zou al helemaal niets meer betekenen als ieder van ons een handje toestak. Zelfs de hoeveelheid vuil viel mee en de smoezelige handen die ik aan mijn avondwandeling overhield waren met wassen zó weer proper. Ik moest enkel mijn trots eventjes opzij zetten, da’s alles.

Die ergernissen daarentegen plaagden me al vééééél te lang, zijn veel kwalijker voor mijn gezondheid en niet zomaar weg te krijgen met wat water en zeep. Dus onder het motto : “Geef zwerfvuil onderdak in de vuilniszak” heb ik die er dan ook maar meteen bij gesmeten ...  Opgeruimd staat netjes. En zo zou ik het ook graag willen houden.

En dan nu  "mijn advies" : Laat niemand je tegenhouden, wanneer je de behoefte voelt om in de toekomst te doen zoals ik en je buurt op te ruimen wanneer er weer eens een zak zijn vuil verloren is in de goot, je voortuin of het voetpad voor je huis.
Want zeg nu zelf, vind jij het niet fijn, wanneer de straat waarin we wonen altijd netjes zou zijn?




Een hartelijke groet van een opgeruimde Dauw








2 opmerkingen:

  1. ohhh dauw wat een geweldig plan, :-) dat zouden ze in Turkije moeten doen :-) djeez wat een bende is het daar, vreselijk,
    je hebt een prachtig begin gemaakt:-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Gelukkig woon ik dan hier en niet daar. Op een klein kwartiertje had ik het voor elkaar. Wat zou een mens zich daarover lopen ergeren hé... Klaproos, elke dag opnieuw?

      Verwijderen

Lieve bezoeker,

Krabbel hier maar uw gedacht neer.
Ik kan altijd iets bijleren.

Alvast bedankt en nog een prettige dag gewenst.

- Dauw -